Seminerler bitti sayılır artık.Okula yeni başlamam sebebiyle yeni yeni ısınıyoruz birbirimize.. Dün Türkçe öğretmeni bir arkadaşla muhabbet ettik biraz.. Bir konferansa gitmiş. Konferansın kendisine çok faydalı olduğunu çok memnun kaldığını belirtti. Biraz çocuklardanda bahsedilmiş psikolog.. Anlattığı şeyler arasında( kalabalıkta anlayabildiğim kadarıyla.. Her kez bir yorum yapıyordu):
Çocuk 3 kısımda incelenirmiş.. Doğal çocuk , uyumlu çocuk ve asi çocuk..
Uyumlu çocuk bir nesne gördüğünde almaya çalışır fakat anne işaret parmağını sallayarak '' Tuna hımm onunla oynamak yok '' der ve çocuk '' tamam'' der ve nesneyi yerine koyar.. hayatının bir çok evresinde anne çocuğun davranışlarını kontrol etmeye çalışır. Eğer çocuk bunu sürekli içine bastırırsa sonunda pısırık bir kişiliğe bürünebilir, bunalıma girer vs. vs.. Tabi tüm uyumlu çocuklar böyle olacak değil.. Ama bazı yönlerine yansıyordur eminim..
Asi çocuktada çocuk yine iş başındadır bir şeyleri kurcalar. Anne yine müdahale eder fakat bu sefer '' Size ne oynuycam işte, hiç birşeye izin vermiyorsunuz '' diyerek ortalığı birbirine katar.. Bizim şu anda okullardada sık sık gördüğümüz öğrenci modelleri bu gruba giriyor olsa gerek bir şey söylemeselerde giyimleriyle belli ediyorlar..
Doğal çocukta yine iş başındadır nesneyi alır. Anne yanındadır ama birşey demez sadece izler. Çocuk nesneyi mıncıklar, yalar, inceler sıkılır ve yerine koyar. anne ancak çocuğa zararlı olbilecek bir durum mevcutsa devreye girer. Böylece kendinden emin , dışardan uyaran almadan,birisinin sürekli yönlendirmesine ihtiyaç duymadan yaşayabilen sağlıklı bireyler yetişir..
Bizler çoğu anne babalar gibi uyumlu çocuk yetiştirmeye çalışıyoruz..
Şimdi gözünüzün önüne getirin tüm gün boyu tosunlarınız , cimcimelerinizle nasıl bir diyalog içindesiniz..
Ben önce kendi çocukluğumu düşündüm uyumlu bir çocuk olarak yetiştirildim arada isyan ettiğim oluyordu , ha bunalıma falan da girmedim oratalığı yakıp yıkmadım acaba hangi kategorideyim..
Şimdi tosunum ve kendimi düşünüyorum bir çok yönleriyle onu da uyumlu bir çocuk gibi yetiştiriyorum galiba '' ama oğlum ona ellenmez sen kendi oyuncaklarınla oyna '' falan.. Sanırım biraz kendime çeki düzen vermeliyim. Biraz moralim bozuldu konuşurken her şeyi dört dörtlük yapmak mümkün mü her şeyi zamanında okumak ona göre davranmak..
Dip not: Yok ya şimdi düşündümde çokda kötü sayılmam.. Tunam çok mutlu bir bebek :))
2 yorum:
kendine haksızlık etme.. süper br annsin tombik oğlun çok şanslı..
zaman zaman hepimiz eksiklik hissine kapılıyoruz. ama araştırıp okuyan ve bunları gideren anneleriz.. ve bu bence çok önemli.. çok öpüyoruz yakışıklı oğlunu
çok teşekkürler yüreğime su serpiyorsun.. Dediğin gibi en azından elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. iyi ya da kötü . ama daha iyi şeyler yapabileceğimşzi gördükçe canımda sıkılmıyor değil hani..
Tombiş oğlumun adı tosun kaldı ama bacaklarımız git gide zayıflıyor tombişlik yanaklarında kaldı biraz..
Yorum Gönder