Kafamda dolaşan hiç birşey yok ama yazasım var ne yazacağım bilmiyorum iyi mi?
Yağmurlu bir pazar oldu bu hafta kocam canım sıkılıyo diye kendini dışarı attı. Tunam odasında uyuyor rüya görüyor sanırım gözleri kıpır kıpır üstünü örttüm. Bende attım kendimi blog alemine arkadaşların yazılarını okudum.Bugün hiç verimli bir gün olmadı benim için.Şu günlerde kendim için birşeyler yapasım var dilediğimce alışveriş yapmak,canımın istediği vakitte film izlemek, saatlerce kitap okumak,istediğim vakite kadar uyumak,hatta yorulasıya temizlik yapmak, Tunama her vakit birşey olmasın kaygısını taşımamak ve sürekli bu sorumluluğu üzerimde hissetmemek, mek, mak,mak vs vs..
Hepimiz istiyoruz bunları biliyorum ama benim gibi aileleri yanında olmayanlar için bu bir kat daha zor. Ve bu koşuşturmaca artık hiç bitmeyecek çocuklar büyüse bile. Tamamen özgür kaldığımız günler geride kaldı.
Neyse bu istekler hiç bitmez..
Biliyormuydunuz?
* Çok uzun zamandan beri Tunamın ayakkabısını nereye koyacağını bildiğini ve koyduğunu,
* Yatağına bitişik basamaklı bir sürgülü dolabı olduğunu, sabah istediğinde oradan oyuncaklarını aldığını ve yatarken onları yerleştirip yattığını.
* Annesini ona aldığı yeni 5 adet kitabı artık nerdeyse ezberleyip ,sıkılıp ,artık bakmak istemediğini,
*Kitapların içindeki değişik hayvanların isimlerini bildiğini. Galago, lemur, koala,kanguru,penguen,örümcek vs..
*Oğlumun 5 'e kadar sayabildiğini '' bii, bii, bii, bii, biiiii'':))
*Kağıt yerine sinema sistemi ve duvarları boyadığını..
*Önce ısırıp sonra ısırdığı yeri özür dilemek için öptüğünü,
*Diş ağrısı yoksa sabaha kadar uyuduğunu,
*Karınca, sinek, örümcek, burnundaki sümük, inmek ,çıkmak bunların hepsinin onun için '' mii'' olduğunu,
*Artık herşeyi ağlayarak istemeye başladığını,
*Alt dudağını büzerek üzgün çocuk olduğunu,
* Ananeye kaşlarını çatarak çok kızdığını,
*Sütünü pipetten hüpleyte hüplete içtiğini,
*Verilen komutları arka arkaya yerine getirebildiğini,
*Lüle lüle olan saçlarının (kısada olsa, sarkık yanaklarının( çok yağımız kalmasa)koştuğunda zıpladığını,
* Pazardan gelirken babasına yardım edip eve kadar maydanoz ,dere otunu taşıdığını,
*Doğduğundan beri asla önlük taktıramadığımızı,
* Oğlumun ismini söyleyebildiğini,
- Oğlum Ömer de anneciğim
- Onü!
- Şimdi de Tuna de bakalım
- Dun dun :)
* Annesinin omuzlarına masaj yapabildiğini,
*Her sabah kalktığında ya da yattığında Winnie ve arkadaşlarına el sallayıp günaydın, iyi geceler dediğini,
Biliyormuydunuz?
9 yorum:
aaahhh içim gitti, ne güzel şeyler yapıyor yaaa... darısı başımıza:)
Dikkatli gözlemleyince neler yaptığının daha bir farkına varıyoruz.
Tam olarak böyle bir hissiyat içindeyim ben de, yazdım birşeyler son post' umda, aman Rüzgar kendini de bir yerlerden atmasın diye sürekli uyarılmış geziyorum..
Ki o kadar dahil ki her ne yapıyorsak, ama gene de durmak yok işte..
Ben de bugün sadece kitap okuyacağım deyip sere serpe uzanmak, bugün hep kahvaltı edelim deyip hiç yemek yapmamak, bugün 3 film birden izleyelim deyip mısır patlatmak hasretindeyim..
Aaaaa, buracıkta yazılmış yeni bir post olur bu yorumun sonu :))
Bilmiyorduk,öğrendik...Sen biliyor musun ne kadar hızlı büyüdüklerini:))))
esracım bugünlerde ben de aynı düşünceleri paylaşıyorum seninle ki annemi de en az kendim kadar yoruyorum ama yine de zaman yetmiyor.Kendime zaman ayıramıyorum.Seni takdir ediyorum sen yine de çok iyi idare ediyorsun.Ben her şeyi yapmaya çalışıyorum ama hepsi yarım yamalak oluyor ve yüzüme gözüme bulaştırıyorum.Sen yalnızsın dediğin gibi ama bence çok iyi bir anne ve öğretmensin.Tuna da süper Arda ile hiç karşılaştırmayayım,ben çocoğuma ulaşamıyorum.
Yelizcim bu zamanlar geldiğinde ne güzeldi 7-8 aylıkken diyebilirsin.
Güneş gözlem çok önemli bazen nasıl davranmamız gerektiğini ordan çıkartabiliyoruz.
Irazcım bloğumuza hoşgeldiniz. Anne olarak sürekli korumacı davranmak yoruyor bizi.Ama kacamaklar bizimde hakkımız sağlıklı bir anneyede ihtiyaçları var.
Elif inan çoğu günler içim cızz ediyor 1 gün daha büyüdü diye sanki yakalayamıyorum bu gidişi.
Narin çok kızdım sana, Arda harika bir çocuk, sende harika bir annesin herşey burda yazılanlar gibi toz pembe değil genelde olumlu yönlerini yazdığımız için biz burda biraz mükemmel anne ve çocuk modelini görüyoruz sizin evde yaşananların aynısı bizdede var ikimizinde birçok zaman yaptığımız yalnışlar var tabii ama ne yapalım zararın neresinden dönersek kar olay kendimizi onların yerine koymakta bitiyor bence.
benim kızda yeni yeni önlük takmamaya başladı..önü önü deyip söküp atıyor.. bunların birbirlerinden haberimi oluyor acaba :) birbirlerini örgütlüyorlar galiba.. öpüyorum tunayı..
Esracım elbette genelde postlarda bebeklerimizin iyi ynlerini yazıyoruz ama sen gerçekten iyi bir annesin.Canım benim,tekrar Ankara'ya gelseniz ne güzel olurdu,ama bu sefer öyle uzak yerlere taşınmak yok.Ben tam nefes aldığım zamanlarda yeni bir bebek daha yaptım ama inan çok mutluyum.Herşeye sıfırdan başlıyorum.Bence dünyanın en harika meşgalesi.Uyku konusunda her ne kadar Ada'ya benziyor desem de kızım geceleri süper uyuyor!!!Maşallah diyeyim aman nazar deymesin...gündüz yatağında uyumayıp zorluk çeksem de yine de iyiyiz ama uykuya dalmayı öğretmek de bir yetenekmiş,ben Ada'ya öğretemedim,buna da öğretemeyeceğim galiba.2 ayımız bitti,zaman çabuk geçiyor.Ada'nın hırçınlıkları devam ediyor ama azalacak biliyorum.Bu konuda zamana ihtiyacımız var.Ve ben hala Ada'nın 4 yşını bitireceğine inanamıyorum.Şaka gibi geliyor.Allahım çocuklarımızın yokluğunu göstermesin.Tuna'yı öp benim yerime...
Beni bu şekilde görmen çok mutlu etti inan. Blog açmama sebep olan ve bir çok konularda önümü aydınlatansın. Yine danışayım bari şu sıralar Tunam her şeye ağlayarak ve bağırarak tepki veriyor ben gözmezden gelmeye çalışıyorum ama bir yerde dayanamıyorum. bunun gerçi şu sıralar bir çok sebebi var. Diş çıkartıyoruz ,hastayız, büyüyoruz, okula başladım. Buna kendini ifade edememekde eklenince işin işinden çıkmak oldukça zor oluyor korkum bu şekilde davranmaya alışması. Sen nasıl atlattın böyle dönemleri?
Yorum Gönder