20. ay

Epey oldu 20 aya gireli. Bu zaman zarfında neler oldu? Çok şey değişti ama birçoklarına göre normal bana- bize göre çok büyük şeyler.
Bir yavru annesine nasıl bu kadar mükemmel görünebilir ki? Her yaptığı olay, her hareketi yüzlerde tebessüm bırakan,komik.. Ayına göre yapması gerekeni yapıyor tosuncuk Tracy ' ye göre tam bir kitap bebek benim oğlum. Ama biz- ben aya ayak basmışcasına abartılı anlatıyorum tosunumun yeni yeni basit cümleler kurmasını, dans etmesini, kartopu oynamasını renkleri ayırt edebilmesini vs. vs..
Ahh yazdığım gibi Eskişehir'de kalabalığa karışır karışmaz etkilendi dili.. iki kelimeyi yan yana getiremeyen tosunum artık basit cümleler kuruyor.
- Anna bat (anne bak)
- Anna ottu.
- Anna kak.
- Anna - baba oku vs.. ama mutlaka başında özne olacak.
Elimi kağıda çiziyordum geçende ''ben de ben de'' diyerek odun parmaklarını koydu kağıda '' öbüü öbüü'' diyerekde diğer elinede kalemi çizdi elinin etrafından aralarından yarım yamalakta olsa:)) Sana kim öğretti ben de demesini? öbürü diğerini? Bazen ağzım açık kalıyor ve gerçekten şimdiye kadar hep kayıt ettiğini anlıyorum.


Sayı çubuklarımızla renkleride ayırabiliyoruz artık. Ama dili gelişipte adlarını söyleyemiyor. Dizerken ortadaki 3 parmağıyla düzeltiyor hepsini yamuk olmayacakmış.
Babamızın çocukluktan kalma arabaları var küçük küçük '' dij yan'' diyerek yan yana, '' dij arka '' diyetek arka arkaya diziyor sıpam.
2 aydır yazı yazmaktan boyalardan sıkılmıştı ara vermiştik.Şimdi tekrar geri döndü yazmak istediğinde '' anne baba anne baba'' diyerek yazmak istediğini belirtiyor.( İlk yazmaya başladığımızda hep anne baba yazmıştıkda)
Evdeki paket lastiklerini fincan askılıklarına asıyoruz bazen. Ama kolay geliyor olsa gerek birkaç takıştan sonra sıkılıyor.
Artık uyuma ninnimiz istiklal marşımız oldu:)) Uyurken uyanıkken '' korka ..'' diye başlıyor ama geriden gelen kelimeler muamma benim için olsun kaidesini tutturmaya çalışıyor ya:)
Yeme konusunda büyük yol kat ettik sürekli kaşığı tabağa vuran tosun benim takviyelerimle beraber artık kendi yemeye çalışıyor.
Tuvalet alışkanlığında sınıfta kaldım.Ömer Tuna'mdan çok önce benim kendimi hazır hissetmem gerekecek galiba tembellim ne yapayım işte..




Dışarı çıkarken kabanının fermuarını kendi takıp çekmeye çalışıyor. Daha düğme iliklemeyi başaramazken:))
Eskişehir'deyken hiç yapmadığı birşeyi yaptı. Bebek eşyaları satan bir mağazaya babanesiyle girmişlerdi. Beni görünce kapıdan geri döndü. Kafası başka tarafa dönük elini uzatarak kapının yanında duran ayakkabıları bir bir yere yuvarladı. Gülmemem gerektiği halde dayanamadım. Sonrada çıkmıyacam diye zıplamaya tepinmeye başladı. Bu ilkti bakalım hayırlısı:) Bana olmaz dedikleri bir bir başıma geliyor.

Televizyon seyrettirmemeye çalışsakta artık ipler gevşedi bazen açıyoruz yanında ama onu geçen gün eline kalemi almış '' cuf çuf'' derken yakaladım. kendince bizi vuruyordu tanrımmmmm!!! Kontrolü elden bırakmamak lazım sizler ne izletiyorsunuz. Çocuklar için uygun olanlarından tavsiyeleriniz varmı?

Uzun zamandır kapıları açıyor uzadı boyumuz kilomuz arttı 15 kilo olduk. Kaç kilosun dediğimizde bastıra bastıra onn bess diyor. hala kitaplara bayılıyor korkuyorum büyüyünce dönüp yüzlerine bakmıyacak diye '' annaa okku okkuu!!''
yeni kitaplar alıcam tosuna tübitakın erken çocuk kitapları çok güzel 2 tanesi elimizde babak baka haşatı çıktı. Devamı gelsin istiyorum.


Hepsi herşey mükemmel geliyor gözüme ama sonra anlıyorum ki her annenin görüne öyle gözüküyor zaten çok ta hayıflanmıyorum sonra... Ve bir de bakıyorum ekranlara çocukları adını bile telaffuz edemediğim hastalıklarla boğuşan anneler gözümün önüne geliyor ve kızıyorum kendime ''Allahım sana şükürler olsun sağlıklı bir oğlum oğlum, mutlu bir yuvam var'' diyorum kendi kendime..