3 Haziran 2009 Çarşamba

Kıpır kıpır kıpırcan



Ya tek bununlada kalsa yeri her an yüreğimi ağzıma getiriyor. Yatağının yanındaki şifonyere,TV sehpasına, orta sehpaya çıkmaya çalışmalar.. bulabildiği her yere çıkıyor tosunum.. bu günde parmaklığa ayağının tekini atmış babasına sırıtıyordu. kesin bir şekilde hayır diyoruz fakat yinede güle güle çıkmaya çalışıyor.. Eyvahlar olsunnn..




4 yorum:

Hülya Cinsçiçekçi dedi ki...

mama sandalyesi, su damacanası... aynı işte. ne varsa bu nesnelerde bu kadar cazip???

Ömer Tuna dedi ki...

bir yere tırmanınca çok büyük bir iş yaptıklarını düşünüyorlar galiba. Bugün banyoya gidip geldimyatağın ayakucundaki şifonyere çıkmış tersten çekmeceyi açmış içini karıştırıyordu. yerle arası 1 metreden fazla ölüyodum korkudan

Adsız dedi ki...

evet bence bebeklerin en tehlikeli zamanları 1 yaş civarı,yeni yürümeye başladıkları her yere kendi başlarına gidebildikleri,korkularının olmadığı dönem.2 sn de ortadan kaybolma gibi bir yetenekleri var.Hangi odaya gidersen çanta gibi yanında taşıyacaksın, ya da sadece onunla ilgineceksin.Bu yüzden çok dikkatli ol Esracım..

Güneş dedi ki...

Bizim kızda başladı diyordum ama bizimkiler henüz çok masumane,bir kaç ay sonra düşünemiyorum :))