6 Mayıs 2010 Perşembe

Biz geldik

Uzun zaman oldu yazmayalı. Hepinizi şöyle göz ucuyla takip ediyorum. Arada yorum yaptıklarım var ama yazamadıklarım kızmasınlar:(
Gerçekten çok uzun ,yoğun haftalar geçiriyorum. Geçen haftaki serginin arkasından önümüzdeki hafta bir sergi daha açıcam üzerine okul sonu işleride eklenince, bahar temizliğiyle birlikte akşam kendimi yatağa zor atıyorum.

Geçen Cuma talihsiz bir olay yaşadık. Tosun evde bakıcı teyzemizle birlikteyken kendini odasına kilitlemiş. Teyzemizin uğraşlarına rağmen açamayınca beni aradı. Ben nasıl fırladım okulan bilmiyorum. Çıkarken eşimi aradım.Benim okul ile ev arası 7-8 dakika ben gelesiye Murat çoktan gelmiş ( Artık ne hızıyla gelmişse işten ) kilit dışarıdan sökülmüş ama Tuna hala içeride. Eşimin '' Babacım anahtarı çıkar bana burdan ver'' ( eşik altından) direktiflerini uygulayan tosunun kapıyı açışı ve kızarmış gözlerle dışarıya çıkışı hiç gözümün önünde gitmiyor. Başka alternatifleri düşünmek bile istemiyorm.
Konu üzerine hiç konuşmadık ilginç oda hiç konuyla ilgili bir şey söylemedi ya da söylemek istemedi.
Anne baba olmak çok zor gerçekten bir anda aklından binlerce olasılık geçiyor kahroluyorsun. Allah hepimizin evletlarını her türlü kazadan, olumsuz olaylardan korusun..

4 yorum:

Mlke_Btkn dedi ki...

aminnn canımm çok geçmiş olsun :(

Unknown dedi ki...

Çok geçmiş olsun :(

ELİF dedi ki...

Ayyy var ya ben çok korkuyorum o olaydan işte, hele kendinden kilitli kapılardan, benim tuvaletler öyle mesela, ayy naparım yaa, bak buna bi çare bulmalıyım, Çok çok geçmiş olsun, öp tosun paşayı.

oznur dedi ki...

O anlar gözümde şimdi canlandı da hakikaten çok zor bir durum, çok geçmiş olsun.Aferin Tuna'ya yinede direktifleri dinlemiş.