Çok sorgulamaya başladım kendimi şu seminerden sonra, iyice takıldım takıldıkça battım galiba. Sorguladıkça daha çok bocalıyorum.
Dün okuldan geldim. İnanılmaz yorgunum ve Tuna'yla beraber uyumanın hayalini kuruyorum. Süperr dinlenicem ( Niyeyse hafta sonu daha çok yoruluyorum)
Ama benim oğlum uyumamakta ısrar etti 1,5 saat yatakta cebelleştik. Uyumadıkça ben sinirlendim. uyumadıkça küplere bindim. Hatta uyumazsa Şimşek izleyemiyeceğini söyleyerek oğlumu tehtit ettim. Amaa baktım vakit bir hayli geçmiş artık pes ettim.1 saat boyunca somurtup oturdum. Tuna'mın bana oyun adına getirdiği herşeyi geri çevirdim. Çok yorgundum ve oynamak istemiyordum. Zorundamıyım yanii ben kendimden geçmişken çocuğum eğlensin diye çatlamalımıydım?.
Bilemiyorummmm. İşte burda durulur.
Yine içimdeki vicdan azabı konuştu. '' Yapmaaaa çocuk uyumak istemedi,oyun istiyor'' Kitaplar çıktı, arabalar yürüdü, yangınlar söndürüldü.annenin bitme noktasına geldi an yaklaştı. Üstüne babanın maçı olduğu öğrenilip. Tosunun yine akşam uyumak istememe krizi üstüne tuz biber oldu. Ben artık patlamanın son noktasındayım ve patladım ama şükür ki tosuna değil uyuyunca ağlayarak rahatladım. Bu göz yaşı ne kadar güzel birşey aslında sanki günün tüm yükü yaşlarla birlikte süzülüp gitti gözlerimden...
4 yorum:
bizdede durum çok farklı değil hatta aynı diyebilirim. Ama ben şunu farkettim ben ne zaman ege uyusun ben dinleneyim ege uyusun ben şunu yapayım dediğimde yani uyusun istediğimde ege hiç uyumuyor. Ama ne zaman Aman uyumazsa uyumasın sarılırız konuşuruz hatta bende yanında uyuya kalarısam kalayım dediğimde çocuk sanki bunu hissediyor ve uyuyor. Annenin stresi heyecanı geçiyor sanırım çocuğa.
maşallah çok tatlı bir oğlun varmış Allah bağışlasın
Aynı yaşlarda benimde oğlum olduğu için seni gayet iyi anlıyorum
sevilerle
çok yükleniyoruz kendimize ama ya!!:(
yani ben her daim kendimi sorgulamaktaan ve yetemediğimi düşünmekten, onu böyle oynamazken (bensiz) ben otururken onu da oturur görmekten çok yoruluyorum...
babamız da artık fulltıme çalışınca hepten beter olduk malum uyku filan hikaye oldu...sanki 3 yıl, düzenli uyuyan çocuk o değil..inan dün gece 4.30'da uyudum, kendisi 06:00 da yine uyandı, böğürerek...ne olacak hiç bilemiyorum..sabırda tükeniyor artık!!
canım yaaa.....artık çok da yakın oturuyoruz sizin oradan bizim burası 10 dakika...getir bize biz onu oyalardık sen de dinlenirdin...bir dahaki sefere bırak bize...
Yorum Gönder