28 Nisan 2014 Pazartesi

9. ayı geçerken

Bloğuma bir baktım aydan aya ,dr kontrollerinden sonra yazmışım hep, halbuki tosunumda en küçük  değişiklikleri yazardım. Öyle aman aman değişiklikler yok hayatımızda bize göre ama kızçeme göre büyük galiba..
- Mesela bugün emziğini ver kızım dediğimde ağzıma verdi. Acaba denk mi geldi dedim ama  o kadar çok tekrarladık ki,
-Babamız topu bana ver dediğinde  eline verdi  ve teyit edilmek üzere yine tekrarlandı.
-Daire , üçgen , kare şekillerinin olduğu oyuncağına küpü ,topu geçirmeye çalışıyor ama vurmaktan öteye gidemiyor.
- Tüm gün nerdeyse  yürüyoruz ellerinden tutarak,  kendi yönlendiriyor nereye isterse özellikle de abisinin odasına..
                                                    ( Nehir Demir'in kulağını çekerken)

- Balığa başladık ilk deneme mükemmel ancak 2 deneme bir fiyaskoydu.
-Kuru fasülye, şehriye çorbası,bulgur pilavı, nohut yemeği  denemelerimizde başarılı olduğumuz yemekler.Ancak miktarımız çok az.Zaten başarımız bu yemeklere ağzını biraz açıyor.
-Kahvaltımızı 5 gündür tamamen bıraktık.Sadece bugün ilk defa kaşar peynirini küp küp doğradım yedi.
- Meyvelerle aramızı tamamen bozduk. Görüldüğü üzere yemek konusunda sınıfta kaldık. Tosunum ne kadar yediyse  bu kızçede o kadar yemiyor aa dostlar. Haa umutluyum gün gelecek yiyecek kızım.
                                                    ( Deren İnci'in doğum gününden)


- Benim için en güzel olay şu ki, gece neredeyse 2 saatte bir kalkan kızım 5 gündür ya bir  ya da iki kere  kalkar oldu. Ancak benim vücudum alışmış olmalı ki sürekli uyanıyorum ikisinin de üzerini kontrol ediyorum.
- Bu ay odamızı ayırıyoruz karyolamızda geldi yatağınıda alınca  kendi odasına kızçe..
- Baba, mama, meme, dede diyor nerdeyse 2 aydır ama hiç yazmamışım. Eee tabii hala bilinçli değil.
                                                  (Gökçe kızımın gösterisini izlemeye gittik)
 Tosunum ne mi yapıyor çok çok mutlu bir çocuk bana göre , çoğu zaman benim piskopatlıklarıma  katlansada..
-Gün boyu şarkılar söyleyip duruyor.
-Kendine özgüveni iyice gelmeye başladı, beni sürekli sorguluyor ,
- Eskiden ne söylersem yaparken şimdi hakkını arıyor. Buda benim çok  hoşuma gidiyor.
-Mantıklı açıklama yaparsam istediği şeyleri uzatmıyor ikna oluyor.
-Geçen sene anneler gününde çok etkilenip çok ağlamıştı. Bana göre  biraz sosyal fobisi vardı oğlumun kalabalık ortamlara katılmayı sevmiyor, böyle ortamlarda ilginin üzerinde olmasını hiç istemiyordu. Dönem ortasında Kasım aylarında falandı  galiba bir gün kahvaltı  yaparken aniden ağlamaya başlayıp anneler gününde şarkı söylemek istemediğini söylemişti. Ben de katılmaması için öğretmeniyle konuşacağımı söylemiştim.
                                                             (Oğluş sunum yaparken.)
 1 ay önce jimnastiğe başlamasıyla her şey değişti, kendine güveni bir an da tavan yaptı.  Bu yıl anneler gününe kendisi istiyor şarkı söylemeyi , oyun oynamayı. Ama yine de soru işareti yok değil kafamda çünkü çok duygusal ,şarkının ortasında yine ağlayabilir. Canımsın seni çok seviyorum böceğim benim


Hiç yorum yok: