Kısa kısa bizden notlar

Haftalar haftalar,  ne haftası aylar olmuş buraya doğru düzgün birşeyler yazmayalı.. Bu aylar boyunca  hayatımızda çok köklü değişiklikler oldu diyebilirim .
*Eylül ayı itibariyle kendi evimize yerleştik. Aylar boyunca araştırma ve aylar boyunca beklemeden sonra  içimize sinen  güzel evimizdeyiz. Mutluyuz yeni evin ihtiyaçları bitmez, eve her ay yeni bir şeyler yapmanın almanın keyfi ayrı bambaşka... Bu arada biz bu evi almamızı sağlayan Kayınpederim ve kayın valideme teşekkür etmeden geçemiyeceğim. Sağolsunlar yoksa biz bu evi havada karada alamazdık..
* Yine bu ayla beraber herkesin bana Cumhurbaşkanından toppilin mi var dedirten eve 400 m  uzaklıktaki okuluma tayinim çıktı. Sabahları 2 dk okulumdayım. Ama arabayı Muradıma bıraktım istediğim gibi gezemiyorum.
* Tosunum bir çocuk bakım evinin 5 yaş grubunda okula başladı. İlk hafta ne kadar güzel geçtiyse  sonraki  2 hafta bir o kadar kötüydü. Her gün ağlaya ağlaya gitti orada bin bir dil , rica kandırmayla ayrıldık.
 Bir gün öğretmenini ayağı kırıldı ilaç almaya yolladı, bir gün arkadaşlarının karnı acıktı kraker almaya gittik, bir gün acil kitaba ihtiyacımız oldu eve gitmemiz gerekti vs. vs..
 Yalnız seminerler zamanında  ben okula geç kalıpta mecburen elimden alıp içeri götürdükleri zamanı hiç unutmuyorum. Okula dolu dolu gözlerde gittim, o  gün geçmek bilmedi. Akşam almaya gittiğimde de  niye erken geldin diye ağlamaz mı salya sümük? Halbu ki nerdeyse bir senedir alışsın diye 3 haftada bir, ayda bir  okuluna getirip götürüyordum.
 Böyle çelişkili  anlarımız da oldu.Ama şükür ki artık herşey yolunda  çok severek gidiyor gayet mutlu ama tatil günlerinide iple çekmiyor değil hani..
 Babamız gelip götürünce babamızın çıkış saatlerinide bekliyoruz ve okulda geçirdiği süreçte oldukça uzun olunca bizi, evi, oyuncaklarını, kitaplarını herşeyini özler oldu oğlum doğal olarak.
 Eve geldiğinde mümkün olduğunca beraber oynuyoruz, hafta sonu beraber gezip tozuyoruz işte..

* Ve en sonuncu büyük değişim bir başka posta az sonraaaaa....