Ankara' dayken bizim liseden arkadaşlarımızla buluştuk. Neredeyse 10 sene sonra... Herkes evlenmiş barklanmış çok değer verdiğim Yavuz arkadaşım, aramızdan lise son sınıfta ayrılan Mustafa (Laz) ve eşleri ... (Semra' mı hiç söylemiyorum zira kendisiyle hiç bağlarımızı koparmadık) Davet ettim onları Mustafa' nın eşi meral oda benim gibi hamileydi. Hamileyken kendin gibi hamile birisiyle tanışmak ne büyük mutluluk oluyormuş. Üstüne üstlük birde evimize 300 m uzaklıkta oturduklarını öğrenince köşe oldum; ehh biraz çekinmede vardı tabii. Acaba görüşmek istermi kendileri? Neyse sadede gelelim günler günleri kovaladı aylar ayları tanıştığımızda 4 aylık hamileyken bizim arkadaşlığımız ilerledi hamileliğimizle birlikte yürüyüşlere çıkar olduk takii... Meral' in beni telefonda çağırmasıyla soluğu kapılarında aldım suyu gelmiş ve doğum başlamıştı hemen Murat' ı aradım Mustafa' nın gelmesi uzun sürecekti onca okumalar, aylar boyunca kitaplardan internetten yapılan araştırmalar bende panikle uçtu gitti. Meral kıvranırken bende onun peşinden dolanıp durdum. Neyseki Murat geldi Mustafa' yı da yoldan aldık. İlk defa doğum yapan birini hastahaneye yetiştirmenin heyecanıyla Murat F1 pilotları gibi araba kullanıyordu. Hastahaneye varıp Meral' i acile bırakmayla 10-15 dakika sonra mutlu haberi aldık. Mustafa arkadaşımın yüzündeki o şaşkın ve mutlu ifade hiç gözümün önünden gitmiyor. Aklımdan ilk geçen Muradımın böyle bir anda ne yapacağı idi gözlerim doldu. Olayı en komik anı ise hemşire refakatçiyi çağırdığında karşısında beni görünce '' Kızım senden başka refakatçi yokmu nerdeyse sende doğuracaksın'' sözleriyle yüzünün aldığı ifade idi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder