30 Eylül 2009 Çarşamba

Sabır sabır

16. ayımıza girdik.15. aydan çok büyük değişiklikler olmadı.Sadece karşıma daha sabırsız , her şeyin anında olmasını isteyen , bağırdıkça bizim bakışlarımızı görüp daha çok bağıran bir Tuna ortaya çıktı bu ay.
Benim okula başlamam, kendini farketmeye başlaması ve 1 aydır patlamayıp üstüne üstlük deri altına kan oturan dişin rahatsızlığı böyle bir kimya yarattı Tuna'mdaBu dönemi atlatmanın tek yolunun sabırdan geçtiğini, anne ve babanın birlikte hareket etmesi gerektiğini biliyorum.Şimdiye kadar hep sakin hiç problem çıkarmayan bir kişiliğe sahip olan Tunamın bu halleri bizi biraz zorlamaya başladı.Anne baba olarak bu konuda ikimizinde yaptığımız yalnışlar var.Sanırım ikimiz niye bu çocuk sebepsiz yere ağlıyorki? Her istediği anında olmaz ki? gibi sorular soruyoruz ve Tunamında her çocuk gibi böyle bir süreçten geçeceğini yeni yeni sindirmeye çalışıyoruz.Ve bu konuların onun yanında konuşulmaması gerektiğini bir kez daha görüyoruz.Çünkü her şeyi anlıyor.( Babaaa sana ve bana güzel bir seminere çekicem)

Anne: Babası bugün oğlun beni fena ısırdı ne yapcaz gidgide huyu değişmeye başlıyor?
Çocuk bakar, sırıtır ve anne ya da babayı ısırmaya çalışır:))

Bir ara sürekli yüzümüze vuruyordu onu atlatmaya başladık ama ısırmaya döndü olay. Ama tam ağzını elime yanaştırıyor bu durumda elimi çekmiyorum. '' Annecim ısırınca canım yanıyor deyince'' hemen geri adım atıyor. Demekki anneye burdan bir ders daha çıkıyor sakince olayı büyütmeden konuyu açıklarsan sorunda çözülmüş oluyor.

Yok ben anladım bu işi sorun şurda biz ebeveynlerin yaptığı yalnış sürekli onlara emir verip kendi istediklerini yaptırmaya çalışması, sabredememeleri, karşımızdakininde bir birey olduğunu unutmaları.
Evvett olayı anladım ama işi nasıl çözümleyeceğim bakalım.

Ps: Bu çıkacak dişe kan oturması normalmidir bir bilginiz var mı?

7 yorum:

Sen Gelince dedi ki...

Bizde son aylarda benzer şeyler yaşıyoruz... Sanırım bebeklikten çıkma ve kendilerini ortaya koyma dönemindeler... Isırma ya da vurma gibi şeyler yok ama bağırma, inatlaşma, kendini yere atma üst sınırda:) Ve biz de gerçekten çok zorlanıyoruz bazen... Ömer Tuna'ya sevgiler...

Hülya Cinsçiçekçi dedi ki...

ayynı inatlaşma ve asabiyet halleri bizde de mevcut. sanırım sınırımızı deniyorlar. vurma değil de bizim tuna "atma" şeklinde tepki veriyor. atmasını istemediğim şeyleri gözüün içine bakarak fıydırıyor. çok yorucu...

ELİF dedi ki...

Aynı sıkıntılar bizde de şu dönem,nasıl başa çıktığını anlatır yazılarını esirgeme bizden:)))

Berçem Doğa dedi ki...

kan oturmsı normal mi bilmiyorum.geçmiş olsun.ben de bir sabır döneminden geçiyorum.kızın sürekli emmesi ADA'nın sürekli ilgi beklemesi,mızmızlıklar,bağırışlar,benim kendimi toparlayamadan herşeyin üst üste gelmesi beni yoruyor.sabrım tükeniyor.sen okula gidip kafanı dağıtıyorsun,ben dışarı bile sınırlı çıkıyorum.bir de Hozan'ın seyahate çıkıp tamamen yanlız kalmam da ekleniyor.oyyy oy

Ömer Tuna dedi ki...

Büşracım seninkinin yanında bizim sorunlarımız eminim devede kulak kalıyor.Hele bide Ozan'nın olmayışı oldukça zorluyor olmalı.
Elifcim vakit buldukça yazcam. Ama bu dönem oldukça zor geçeceğe benziyor.
Hülyacım; dışarıda süt dökmüş kedi gibiler tamamıyle bize karşı savaş veriliyor sanki görmezden mi gelmek gerek yoksa üzerinemi gitmek gerek bilmiyorum bu konuyla ilgili bir kaç kitap araştırıyorum belki faydası olur diye ama gerçek şu ki bazen çok okumak daha çok kafa karıştırıyor.
Özlemcim hoşgeldiniz blogumuza. Hepimiz aynı konudan muzdaribiz demekki çokda üzülmemek lazım sadece bizi has bir şey değil tüm anneler yaşıyor bu surunu. Kısa zamanda atlatırız inşallah. Bu arada kızımızın ismi ne çok bakamadım blogunuza adınıda göremedim.

esra dedi ki...

bizdede aynı şeyler var, ben yazacaktım sen önce davrandın.. ısırmıyor ama tokat olayı feci.. kendini yerlere atmalar.. kafa vurmalar..istediğni yaptırmak için.. ilgi göstermiyorum.. bazen sadece tepkimi ölçmek için yapıyor.. hep tepkisiz ve ilgisiz kalmaya çalışıyorum.. görmezden geliyoprum.. birde çok önemli, onların yanında bizimki böle yapıyor şöle yapıyor diye konuşmamak gerekmiş.. bende arada kaçırıyordum ama artık dikkat ediyorum..herşeyi anladıkları için bunu kullanıyorlarmış.. oyun evindeki eğitmen söyledi ve uyardı :( aman dikkat !

Güneş Akay dedi ki...

Begümde cici yap deyince önce yumuşak sonra ani bir sert atakla herkesi yaralıyor!!! çok önemsememeye çalışıyoruz üstünde durmuyoruz ama bazen aniden yapınca çok canımızı yakıyor.